እግዚኣብሄር ንህዝቡ ብምዝራብን ብምምራሕን ባህ ዝብሎ ኣምላኽ እዩ። ኣምላኽ ብዙሕ ሳዕን ብብዙሕ መገድን ይዛረብ ከም ዝተጻሕፈ፣ ኣምላኽ እናሻዕ ዝዛረብ ኣምላኽ እዩ። እግዚኣብሄር ዝዛረበና ድማ ምእንቲ ኪንእዘዞ ኢሉ እዩ። ብዘይ ምእዛዝ ጥፍኣት እምበር ድሓን ኣይርከብን እዩ እሞ፣ ንምእዛዝ ኣምላኽ ክነፍቅሮን ንብረትና ክንገብሮን ይግብኣና። ህይወትና ብምእዛዝን ብቕድስናን ዝተሰለመ እንተኾይኑ፣ ጐይታ ንጸሎትና ይሰምዕ፣ ነዚ ህዝቢ እዚ ድማ ንምድሓን ንኸውን። ንእግዚኣብሄር ካብ ብዓውታ ምምላኽን፣ ምዝማርን፣ ብህይወትና ንልቢ ኣምላኽ ንተንክፎ እሞ፣ በረኸቱ ክስዕበና እዩ። “ሕራይ እንተበልኩምን እንተ ተኣዘዝኩምን ጣዕሚ እታ ምድሪ ክትበልዑ ኢኹም።” (ኢሳ 1፣16)

ሃዋርያ ጳውሎስ፣ ብእምነት እንተ ኣሊኹም ርእስኹም ፈትኑ፣ ርእስኹምውን መርምሩ ኢሉና ኣሎ። መሊሱ እቶም ናትና ነቲ ብግዲ ዜድሊ ነገር ኪመሃሩ ከምዘድሊ ተዛሪቡ ኣሎ። እዚ ከኣ ብክርስቶስ ዚርከብ ፍረ ጽድቂ እዩ። ሓደ ካብኡ ድማ እምነት እዩ። ስለዚ ሎሚ ብቓል ኣምላኽ ሓቀኛ እምነት እንተ ኣሎና ርእስና ኪንፍትሽ ይግብኣና። ሓቀኛ እምነት ግብሪ ኣለዎ። ስሑት እምነት ግብሪ የብሉን። ሰባት ክንዲ ንእግዚኣብሄር ንገንዘብ፣ ንናይ ሓሶት ትምህርትን ካልእን ኪኣምኑ ይርኣዩ እዮም። እዛ ዘላትና ንእሽቶ እምነት ምእንቲ ክትዓብየልና ኣብ ቅድሚ ኣምላኽ ጸሎት እነዘውትር ሰባት ንኹን። ንኣምላኽ እምነት ወስኸና ንበሎ።